B΄ Ε.Λ.Μ.Ε ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ Δ.Σ ΤΗΣ ΕΛΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ 2012-2013
Συνάδελφοι/‐σσες
Για μια ακόμη χρονιά οι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες, οι αγρότες, τα λαϊκά στρώματα βρίσκονται αντιμέτωποι με μια ανελέητη επίθεση από το μαύρο μέτωπο, του ΔΝΤ , της ΕΕ , της ΕΚΤ και των πολιτικών εκπροσώπων τους εντός και εκτός Ελλάδας. Μια επίθεση διαρκείας τα τελευταία χρόνια που έχει κάνει αφόρητα δύσκολη τη ζωή των λαϊκών οικογενειών, τείνει να εξαφανίσει κάθε εργασιακό – ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό δικαίωμα των εργαζομένων. Tα απανωτά μνημόνια, οι δανειακές συμβάσεις, τα μεσοπρόθεσμα και οι εφαρμοστικοί νόμοι, που βρίσκονται σε πλήρη εφαρμογή, έχουν καταφέρει τον κύριο στόχο τους: Από τη μια να εξαθλιώσουν το λαό, από την άλλη να βγει το κεφάλαιο όσο γίνεται με λιγότερες ζημιές από τη μακριά και βαθιά οικονομική κρίση που διέρχεται ο καπιταλισμός. Η συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ με πολύ μεγάλη ευλάβεια υπηρετεί και υλοποιεί αυτές τις πολιτικές. Υπάρχει σχεδιασμός της άρχουσας τάξης, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η λαϊκή αγανάκτηση και να αποτραπούν δυναμικές λαϊκές αντιδράσεις. Το πολιτικό σκηνικό αναδιατάσσεται, ανασυντίθεται, καινούργιοι πολιτικοί σχηματισμοί εμφανίζονται, κυρίως για να στηρίξουν ένα νέο διπολισμό που έρχεται να διαδεχθεί το δικομματισμό που φαίνεται ότι εξάντλησε τα περιθώρια της κυβερνητικής διαχείρισης του αστικού συστήματος.
Όλα τα μέτρα που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια και τα καινούργια που ψηφίζονται δεν αφήνουν κανένα απ’ έξω. Τσακίζουν όλο το λαό. Υπάρχει ξεκάθαρος στόχος μονιμοποίησής τους και επέκτασής τους. Δεν πρέπει να υπάρχει εφησυχασμός ότι θα σταματήσουν εδώ. Οι εργαζόμενοι ζουν καθημερινά τον εφιάλτη της ραγδαίας αυξανόμενης ανεργίας, των χιλιάδων απολύσεων που ήδη έγιναν και των ακόμη περισσότερων που είναι προδιαγεγραμμένο ότι θα γίνουν. Ο μεγάλος τους στόχος για μείωση του δημόσιου τομέα δεν υπηρετεί τη σωτηρία του λαού, ούτε τη σωτηρία της χώρας, αλλά την ενίσχυση του ανταγωνισμού, της κερδοφορίας και τη θωράκιση του συστήματος. Τα μεγάλα θύματα θα είναι η δημόσια υγεία, η δημόσια παιδεία, η κοινωνική πρόνοια, τα ασφαλιστικά ταμεία. Η ακραία λιτότητα, το γκρέμισμα του ασφαλιστικού συστήματος, οι απολύσεις και οι αλλαγές των εργασιακών σχέσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, η πλήρης κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, είναι πια νομοθετημένα. Ο λαός έχει οδηγηθεί στην πτώχευση και παρακολουθεί τους ανταγωνισμούς του κεφαλαίου των διαφόρων χωρών πως θα επιμερίσουν τις ζημιές της κρίσης με το μικρότερο κόστος . Τα δάνεια στο όνομα των οποίων έχει σφαγιαστεί ο ελληνικός λαός προορίζονται για να διασώσουν τα κέρδη των τραπεζών και του μεγάλου κεφαλαίου. Κάθε νέος προϋπολογισμός και κάθε νέο φορολογικό νομοσχέδιο επιφέρει μια απίστευτη φοροληστεία σε βάρος των μισθωτών και συνταξιούχων. Τα αλλεπάλληλα χαράτσια γονατίζουν το λαό. Οι δημόσιες δαπάνες περικόπτονται δραματικά προς χάριν του περίφημου πλεονάσματος το οποίο όταν επιτευχθεί θα δοθεί δώρο στις τράπεζες. Την ίδια στιγμή διατηρούνται όλες οι φοροελαφρύνσεις και φοροαπαλλαγές του κεφαλαίου.
Μέσα σε αυτή τη γενικότερη κατάσταση, τη χρονιά που μας πέρασε, οι εκπαιδευτικοί που ζουν πλέον με μισθούς μειωμένους κατά 35-40%, βρέθηκαν αντιμέτωποι με χιλιάδες απολύσεις. Συνάδελφοί μας της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, δοκίμασαν στο πετσί τους την αγριότητα της απόλυσης. Η αύξηση του ωραρίου είναι πλέον μια πραγματικότητα που δημιουργεί τεράστια προβλήματα. Το ίδιο και οι εκβιαστικές υποχρεωτικές μετατάξεις. Την εξουθένωση των εκπαιδευτικών και την καταδίκη χιλιάδων αδιόριστων συναδέλφων μας στην οριστική ανεργία. Η υποχρεωτική ανάθεση υπερωριών τείνει να γίνει καθεστώς. Οι μεταθέσεις και οι αποσπάσεις έχουν γίνει όνειρο θερινής νυκτός. Ακόμη και οι εκατοντάδες αιτήσεις συναδέλφων για άδειες άνευ αποδοχών, περνάνε από χίλια κύματα για να εγκριθούν. Χιλιάδες διδακτικές ώρες χάνονται στην αρχή της χρονιάς, συνάδελφοι τρέχουν από σχολείο σε σχολείο για να συμπληρώσουν το ωράριό τους. Νέες απολύσεις σχεδιάζονται.
Τα σχολεία ασφυκτιούν από τις περικοπές των δαπανών , οι μαθητές και οι οικογένειές τους ζουν το δικό τους Γολγοθά. Χιλιάδες παιδιά των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ είδαν τις ειδικότητές τους να καταργούνται. Για φέτος, η ολοκλήρωση της φοίτησής τους γίνεται με μεγάλες δυσκολίες. Σε πολλά ΕΠΑΛ δεν έχουν ακόμη διορίσει εκπαιδευτικούς αυτών των ειδικοτήτων, ενώ στην περιοχή μας ζούμε και το απίστευτο φαινόμενο να ανατίθενται σε εκπαιδευτικούς μαθήματα που δεν είναι στις αναθέσεις τους. Η ενισχυτική διδασκαλία, παρά τις από καιρό διαβεβαιώσεις – υποσχέσεις του υπουργείου δεν έχει ακόμη ξεκινήσει.
Μονόδρομο αποτελεί πλέον, περισσότερο από ποτέ αναγκαίο, να βγει το εργατικό κίνημα πιο δυναμικά, πιο επιθετικά και να βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις. Με αυξημένη συμμετοχή στους αγώνες, με μεγαλύτερη συσπείρωση γύρω από τα σωματεία, σε μια κατεύθυνση σύγκρουσης με την αντιδραστική πολιτική της Ε.Ε., με πλαίσια αιτημάτων που να απαντούν στις σημερινές ανάγκες των εργαζομένων. Με λίγα λόγια, πρέπει σήμερα το εργατικό κίνημα και η πάλη του να γίνει αντίστοιχο της επίθεσης που δέχεται. Να μην εγκλωβιστεί σε λογικές της καλύτερης διαχείρισης εντός των τειχών της Ε.Ε. Και έχουμε βάσιμους λόγους για να θεωρούμε αυτό το ενδεχόμενο ρεαλιστικό, στηριζόμενοι πάνω απ’ όλα στις εμπειρίες που έχουν αποκτήσει οι χιλιάδες εργαζόμενοι που συμμετείχαν σε όλους τους “μικρούς” και μεγάλους αγώνες τις περιόδου. Από τις μάχες στο μετρό και στα λιμάνια στις αρχές του έτους, μέχρι τους τωρινούς αγώνες στα νοσοκομεία και τις συγκλονιστικές μάχες στην ΕΡΤ και στα πανεπιστήμια, το εργατικό κίνημα στέλνει προς όλες τις κατευθύνσεις ένα ισχυρό μήνυμα αντίστασης που μπορεί και πρέπει να βαθύνει αποκτώντας ταυτόχρονα και τον απαραίτητο εκείνο αντικαπιταλιστικό πολιτικό προσανατολισμό που θα του επιτρέψει να είναι νικηφόρο ανοίγοντας νέους δρόμους πολιτικής και κοινωνικής χειραφέτησης.
Το εκπαιδευτικό κίνημα, οι συνάδελφοι, βγαίνουν αυτή την περίοδο με πλούσια πείρα. Εξέφρασαν την αγωνιστική τους διάθεση και τον Μάιο και στις τελευταίες απεργιακές κινητοποιήσεις, κυρίως στην απεργία διαρκείας του Σεπτεμβρίου. Οι αγώνες αυτοί πρέπει να αποτελέσουν και αντικείμενο συζήτησης μέσα στις εκλογοαπολογιστικές διαδικασίες, να βγουν συμπεράσματα για το τι κίνημα χρειαζόμαστε, σε ποια κατεύθυνση, με τι στόχους πάλης, με τι συμμαχίες, με τι συσχετισμούς. Το απερχόμενο Δ.Σ. της Β΄ ΕΛΜΕ είχε την πολύ μεγάλη ευθύνη την προηγούμενη χρονιά να σταθεί στο ύψος των απαιτήσεων των καιρών για μια δράση ανάλογη της επίθεσης που δεχόμαστε. Οι στόχοι του και η δράση του, οι θέσεις και οι αγώνες που σχεδίαζε και οργάνωνε έπρεπε να αντανακλούν την αγανάκτηση των συναδέλφων, την οργή τους και την απόφαση τους να αντισταθούν. Οι συνάδελφοι θα αποφανθούν και μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες τους, κατά πόσο αυτό έγινε .
ΚΟΜΒΙΚΟ σημείο στη δράση του, το απερχόμενο Δ.Σ. είχε την ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ.
Με συνεχή προσπάθεια συντονισμού με όλους τους εργαζομένους που πλήττονται από την ανελέητη πολιτική. Στηρίξαμε αγώνες άλλων εργαζομένων στην περιοχή μας, στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Ταυτόχρονα εισπράξαμε και εμείς την ολόπλευρη συμπαράσταση των εργαζομένων, των γονέων, των μαθητών μας, κυρίως την περίοδο των αγωνιστικών – απεργιακών μας κινητοποιήσεων. Καταφέραμε να γίνει κατανοητό ως ένα βαθμό ότι η παιδεία είναι πρώτα απ’ όλα υπόθεση των εργαζομένων. Σταθμό στη δράση μας αποτέλεσαν οι αγώνες μας ενάντια στην πολιτική επιστράτευση του Μαΐου. Μια επιστράτευση που από τη μια αποκάλυψε την αυταρχική πολιτική της συγκυβέρνησης, από την άλλη όμως έδειξε και τον πανικό τους απέναντι στο οργανωμένο λαϊκό – εργατικό κίνημα. Επίσης η συμπαράσταση προς όλους τους απολυμένους, ΕΡΤ – ΟΤΑ και αλλού, είναι πολύτιμη παρακαταθήκη αλληλεγγύης για το μέλλον. Η αγανάκτηση του κλάδου για τις απολύσεις των συναδέλφων μας της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης καθόρισε σε μεγάλο βαθμό και τις απεργιακές μας κινητοποιήσεις. Ανοικτό κρατήσαμε και το μέτωπο ενάντια στη φασιστική εγκληματική οργάνωση της “Χ.Α.”, με εκδηλώσεις με αντιφασιστικό περιεχόμενο, σε συνεργασία και με άλλους φορείς, με στόχο να αποκαλυφθεί ο ρόλος της ως γνήσιο τέκνο του συστήματος, στην πιο σκοτεινή και αντιδραστική του μορφή. Ιδιαίτερα όσον αφορά αυτό το ζήτημα, νιώθουμε υπερήφανοι που αποτελέσαμε από νωρίς ενεργό κομμάτι του αντιφασιστικού κινήματος που τόσο μαζικά και ορμητικά ήρθε στο προσκήνιο μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, “πατώντας” πάνω στην πλούσια εμπειρία που έχει αποκομίσει τα τελευταία χρόνια μέσα από τους αγώνες που έχει δώσει σε κάθε εργασιακό χώρο και σε κάθε γειτονιά ενάντια στους νεοναζί. Φυσικά ξέρουμε ότι η μάχη κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι τα αστικά επιτελεία θέλουν ή μπορούν να σταματήσουν τους φασίστες. Μόνο το εργατικό κίνημα και ο αγωνιζόμενος λαός μπορεί να δώσει την λύση μέσα από τα δικά του συλλογικά όργανα αγώνα.
Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η ΕΛΜΕ είχε έντονη και πρωταγωνιστική δράση στην περιοχή μας, κάτι που πρέπει να βαθύνει ακόμη περισσότερο.
Επιγραμματικά μπορούμε να σταθούμε στα εξής ζητήματα:
1.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ της ΕΛΜΕ.
Υπήρξαν συνελεύσεις πολύ μαζικές το προηγούμενο διάστημα, κυρίως το Μάιο και στο ξεκίνημα της πολυήμερης απεργίας. Πρέπει να πούμε όμως ότι η συμμετοχή στις συνελεύσεις είχε έντονες διακυμάνσεις. Είναι ζήτημα που πρέπει να προβληματίσει, το γεγονός της απότομης μείωσης στη συμμετοχή. Είναι κριτήριο για το επίπεδο του κινήματός μας η συμμετοχή στις συνελεύσεις, όπως βέβαια και στις υπόλοιπες δράσεις και στις απεργίες.
2. ΑΠΕΡΓΙΕΣ
Συμμετείχαμε σε όλες τις στάσεις και απεργίες που κήρυξε η Ομοσπονδία και η ΑΔΕΔΥ. Τα πολύ υψηλά ποσοστά των δυο πρώτων ημερών της πολυήμερης απεργίας που άγγιξαν το 90%, απεικόνιζαν την αντίθεση των εκπαιδευτικών στην αντιλαϊκή πολιτική της συγκυβέρνησης – Ε.Ε. Το απότομο “ξεφούσκωμα” μετά την τρίτη μέρα της απεργίας πρέπει να κάνει τον κλάδο πιο έμπειρο στο πως μπορεί να οργανώνει απεργιακούς αγώνες που θα αντέχουν, στηριγμένοι σε συμμαχίες, στο πλάτεμα των απεργιακών αγώνων, στο περιεχόμενο και την κατεύθυνση. Θα δημιουργηθούν ξανά αγωνιστικές διαθέσεις στους εργαζόμενους και στον κλάδο μας, εφόσον η αντιλαϊκή πολιτική θα συνεχιστεί αμείωτη. Η εμπειρία των φετινών αγώνων σίγουρα θα βοηθήσει ώστε οι επόμενοι να είναι καλύτερα οργανωμένοι και σχεδιασμένοι.
Το Δ.Σ. μπροστά σε κάθε απεργία, προσπαθούσε με περιοδείες στα σχολεία, να ενημερώσει τους συναδέλφους και να τους καλέσει στην απεργία. Ένα καινούριο και ελπιδοφόρο στοιχείο είναι ότι στους πρόσφατους αγώνες, πολλοί συνάδελφοι πήραν ενεργό ρόλο στην οργάνωση του αγώνα, συμμετέχοντας σε απεργιακές επιτροπές, παίρνοντας πρωτοβουλίες για τη στήριξη του απεργιακού ταμείου, δίνοντας δυναμικό παρόν σε κάθε κινητοποίηση.
Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι στη δεδομένη μαύρη κατάσταση που αφορά τη χώρα και το λαό μας, κάθε απεργία – ανεξάρτητα από τη διάρκειά της – λειτουργεί ως βάση για μεγάλα πολιτικά γεγονότα. Είναι σχολείο ταξικής διαπαιδαγώγησης, αναγκαία για την οργάνωση της λαϊκής αντίστασης.
3. ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
Με συχνές παρεμβάσεις στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, θέσαμε τα ζητήματα που απασχόλησαν την εκπαιδευτική κοινότητα, από τα υπηρεσιακά ζητήματα συναδέλφων, ως τα κενά σε εκπαιδευτικό δυναμικό. Αυτό που φέτος κυριαρχεί είναι η οργανικότητα, η αύξηση του ωραρίου, η κάλυψή του, οι υποχρεωτικές υπερωρίες, αποσπάσεις που δίνονται χωρίς να αποδεσμεύονται οι συνάδελφοι. Στηρίξαμε κάθε συνάδελφο που απευθύνθηκε στην ΕΛΜΕ, αξιοποιήθηκαν και οι αιρετοί μας στο ΑΠΥΣΔΕ, βάζοντας και εκεί τα προβλήματα των σχολείων και των συναδέλφων. Στο ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς, καταγράψαμε τα κενά στα σχολεία, ζητήσαμε την κάλυψή τους με μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό. Ακόμη και σήμερα όμως εξακολουθούν να υπάρχουν κενά.
4. ΔΡΑΣΕΙΣ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
1)
Μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας στην Κάλυμνο με πρωτοβουλία των εκπαιδευτικών.
2)
Εκδήλωση – ενημέρωση των γονέων για τα ζητήματα της παιδείας και τον απεργιακό αγώνα των εκπαιδευτικών, στην Κάλυμνο, Κω, Αστυπάλαια, Λειψούς, Πάτμο.
3)
Εκδήλωση – ενημέρωση για την αξιολόγηση και το Νέο Λύκειο, στην Κάλυμνο, Κω, Νίσυρο.
4)
Διήμερο Παιδείας για τους νέους νόμους και τις αλλαγές στο δημόσιο σχολείο, στην Κάλυμνο.
5)
Συναυλία αλληλεγγύης στον απεργιακό αγώνα των εκπαιδευτικών, στην Κάλυμνο, Αστυπάλαια, Κω.
6)
Αντιρατσιστικές δράσεις στα σχολεία στα πλαίσια της παγκόσμιας ημέρας δράσης ενάντια στο ρατσιμό.
7)
Προβολές ταινιών.
8)
Κοπή πίτας, στην Κάλυμνο και Κω.
5. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
Το σύνολο των ανακοινώσεων της ΕΛΜΕ αφορούσε θεματικά τα παρακάτω:
Προβλήματα λειτουργίας των σχολείων της περιοχής μας λόγω έλλειψης εκπαιδευτικού προσωπικού. Προβλήματα συναδέλφων όσον αφορά τη διάθεση, τοποθέτηση ή μετακίνησή τους σε άλλα σχολεία καθώς και την έγκαιρη αντικατάστασής τους λόγω αποσπάσεων.
Καταγγείλαμε με ανακοινώσεις μας τις συγχωνεύσεις-καταργήσεις τμημάτων και σχολείων, την κατάργηση των οργανικών, την αύξηση του ωραρίου που είχε ως αποτέλεσμα την απόλυση χιλιάδων αναληρωτών, την επιστράτευση των εκπαιδευτικών, την κατάργηση τομέων της τεχνικής εκπαίδευσης και τη διαθεσιμότητα των εκπαιδευτικών, την πλασματική δημιουργία πλεονάζοντων εκπαιδευτικών και τις υποχρεωτικές μετατάξεις, το νομοσχέδιο για το «Νέο Λύκειο» και την αξιολόγηση.
Επίσης καταγγείλαμε τις προσπάθειες τρομοκράτησης και τις διώξεις συναδέλφων σε διάφορες περιοχές της χώρας, πιστεύοντας στη δύναμη της συλλογικότητας και του σωματείου, αλλά και τις διώξεις μαθητών που προχώρησαν σε κινητοποιήσεις.
Τέλος καταγγείλαμε τις φασιστικές επιθέσεις ενάντια σε μετανάστες και Έλληνες καθώς και προσπάθειες παρέμβασης σε σχολικές εκδηλώσεις.
Βγάλαμε ανακοινώσεις:
1)
Για τον αγώνα των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ, των ναυτεργατών, των εργαζομένων στην ΕΡΤ.
2)
Για τις αναρρωτικές άδειες των αναπληρωτών.
3)
Για τις κινητοποιήσεις των κατοίκων των Λειψών, της Κω, της Καλύμνου για δημόσια και δωρεάν υγεία.
4)
Για τα μεταλλεία στη Χαλικιδική, τις κινητοποιήσεις των κατοίκων και τις επιθέσεις των αστυνομικών δυνάμεων.
5)
Για τον αγώνα του λαού της Τουρκίας και της Συρίας.
6)
Αίτημα για ίδρυση Ειδικού Γυμνασίου Λ.Τ. στην Κάλυμνο.
7)
Για την παραχώρηση αιθουσών του ΕΠΑΛ Κω στην Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση «Θεοκρίτειο Διδασκαλείο».
8)
Για την καθυστέρηση της οικονομική αποζημίωσης των συναδέλφων που παρακολούθησαν τα ΠΕΚ 2010-2011.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ Δ.Σ.
Το προεδρείο του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ, είχε στον προσανατολισμό του, τη συχνή επαφή με τα σχολεία και τους συναδέλφους. Ειδικά στα νησιά όπου υπάρχουν μέλη του Δ.Σ. πρόβλημα ενημέρωσης των σχολείων δεν υπήρξε. Έγινε ανάλογη προσπάθεια και με τα υπόλοιπα νησιά. Μπορέσαμε να επισκεφτούμε τη Λέρο, την Αστυπάλαια και την Πάτμο. Υπάρχει άμεση επαφή με συναδέλφους από όλα τα νησιά, γεγονός που βοηθάει την αμφίδρομη ενημέρωση και συνεννόηση μεταξύ Δ.Σ. και σχολείων.
Συνάδελφοι, -σσες
Η ίδια η ζωή, οι εξελίξεις μας επιβάλλουν το καθήκον να οργανωθούμε, να αντισταθούμε, να αντιπαλέψουμε αυτή τη βαρβαρότητα που ζούμε. Να πάρουμε την υπόθεση του αγώνα στα χέρια μας. Αυτό πρέπει να καθορίσει τη δράση μας από δω και πέρα. Ατομική λύση δεν υπάρχει. Η ταξική ενότητα, η κοινωνική συμμαχία και αλληλεγγύη, το «ένας για όλους και όλοι για έναν» είναι το πιο δυνατό όπλο στα χέρια των εργαζομένων. Αυτό προϋποθέτει πρώτα από όλα ένα μαζικό σωματείο, αγωνιστικό, ταξικά προσανατολισμένο. Που οι αποφάσεις του να παίρνονται μέσα από μαζικές συνελεύσεις. Που η δράση του να αποκαλύπτει τις συμβιβασμένες ηγεσίες του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού, σφυρηλατώντας στέρεες κοινωνικές συμμαχίες, ικανές να γκρεμίζουν μνημόνια και αντιλαϊκές πολιτικές.
Σημαία του αγώνα μας το επόμενο διάστημα πρέπει να είναι:
·
Η επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων μας. ΟΧΙ στις υποχρεωτικές μετατάξεις - μετακινήσεις. Να μπλοκαριστεί η αξιολόγησή τους που θα είναι η πρόφαση για νέες απολύσεις. Αγώνας ενάντια στην ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων μας. Υπεράσπιση κάθε συναδέλφου που θα βρεθεί αντιμέτωπος με την αυθαιρεσία – εκβιασμούς- τρομοκρατία είτε της διεύθυνσης είτε του υπουργείου.
·
Να ξαναλειτουργήσουν οι καταργημένες ειδικότητες – τομείς στην επαγγελματική εκπαίδευση. ΟΧΙ στα πολυπληθή τμήματα. Να αποκαλυφθεί και να εμποδιστεί το αίσχος της μαθητείας, ως τσάμπα εργασία - δώρο στους επιχειρηματίες. Να ξεκινήσει άμεσα και πιο ολοκληρωμένα η ενισχυτική διδασκαλία για γυμνάσια και λύκεια. Όχι στο «νέο» εξοντωτικό λύκειο. Να καλυφθούν πλήρως οι λειτουργικές ανάγκες των σχολείων. Ασφαλής και δωρεάν μετακίνηση των μαθητών σε όλη τη διάρκεια της ημέρας με τα μέσα μαζικής μετακίνησης. Κανένα υποσιτιζόμενο παιδί στα σχολεία. Επίδομα στα παιδιά των άνεργων και απολυμένων. Πλήρης ιατροφαρμακευτική κάλυψη, εντελώς δωρεάν για όλα τα παιδιά. Γνήσια ταξική αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων.
·
Να μην απεμπολήσουμε κανένα από τα δικαιώματα που ισοπεδώθηκαν τα τελευταία χρόνια με αφορμή την κρίση. Αποκατάσταση των μισθολογικών απωλειών, μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, μείωση του ωραρίου. Μονιμοποίηση εδώ και τώρα όλων των συμβασιούχων στην εκπαίδευση χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Μόνιμοι, μαζικοί διορισμοί τώρα για όλες τις ειδικότητες, με βάση τις σύγχρονες, πραγματικές ανάγκες της εκπαίδευσης.
Προϋπόθεση για να είναι αποτελεσματικός ο αγώνας αυτός, είναι να τον εντάσσουμε στους γενικότερους αγώνες, μαζί με όλους τους εργαζομένους ΜΕ ΣΤΑΘΕΡΟ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΟ ΣΤΟΧΟ, να μην πτωχεύσει ο λαός, να πληρώσουν την κρίση αυτοί που την δημιούργησαν, να απαλλαγεί ο λαός από τις πολιτικές της Ε.Ε, να πάρει τις τύχες του στα χέρια του, να διαφεντεύει αυτός τη ζωή του. Έχουμε χρέος να απαντήσουμε στην καπιταλιστική κρίση με όρους αντεπίθεσης.
Κανένας φόβος-Καμιά υποταγή. Υπάρχει λύση!
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΚΡΙΑΡΑΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΡΩΪΜΠΑ ΦΩΤΕΙΝΗ
